ihmal

Hayatımdaki bir çok şeyi ihaml ediyorum. Buna bu blogda dahil oluyor. Yazacak birşey bulamıyorum bulduğum zamanlar ise yazmıyorum. Hep bir sonrası var, bir sonraki gün, bir sonraki hafta derken geriye bakıyorsun aylar geçmiş.
Aynı şey arkadaşlarım içinde geçerli; uzun bir zamandır aramadığım, sormadığım arkadaşlarımı düşünüyorum ve kendi kendime "yarın hepinizi arıyacam diyorum" "en azından telefon tuşlarını çevirmek bu kadar zor olmamalı". Ancak bu kararı verdikden sonraki bir kaç ay içersinde tek bir tuşa bile dokunmamışım. Bir yerden başlamak lazım. Sabahın ilk saatleri, güneş daha doğmadı bile ve ben gene kendi kendime tutmayacağım bir sözü vermekteyim. Bu sefer yazılı olarak tescillendirdim. Kücük bir fark olmuştur. Belki yarın gerçekten hepiniz ararım ve farklı bir güne başlarım...